پاپ فرانسیس با رویکردی جسورانه، از زمان آغاز پاپی خود در مارس ۲۰۱۳، در مسیری قرار گرفته که نقش زنان در کلیسا را به‌شکل بی‌سابقه‌ای ارتقا داده است. انتخاب حدود ۲۰ زن به پست‌های مختلف در واتیکان در طول این سال‌ها، گامی مهم در سیاست زنانه‌سازی کلیسا به شمار می‌رود. این انتصابات شامل پست‌های کلیدی در وزارت‌خانه‌های واتیکان، شورای اقتصادی، کتابخانه واتیکان و حتی موسسات مذهبی و همچنین مدیران مالی واتیکان بوده است.
پاپ فرانسیس در طول دوران پاپی خود، خود را به عنوان پیشرو در تغییرات اجتماعی در کلیسا معرفی کرده است. از جمله اقداماتی که تحت رهبری او صورت گرفته، انتصاب خواهر ناتالی بکارت در سال ۲۰۲۱ به عنوان معاون دبیر کل سنود کلیسا است که برای نخستین بار به یک زن اجازه داده شد در سنود اسقف‌ها در کلیسای کاتولیک رای دهد. همچنین انتخاب خواهر سیمونا برامبیلا در ژانویه ۲۰۲۴ به عنوان پیشوای وزارت‌خانه زندگی مذهبی و جوامع حیات دینی در واتیکان، در واقع نخستین انتصاب یک زن به چنین پست حساس و قدرتمندی است. این انتصاب‌ها در واقع نشان‌دهنده همزمانی گام‌های کوچک با تغییرات بنیادین در ساختار کلیسا است.
یکی از ویژگی‌های برجسته در سیاست‌های پاپ فرانسیس، ایجاد بستری است که در آن زنان می‌توانند در موقعیت‌های رهبری حضور داشته باشند. این انتصاب‌ها نه تنها بر نقش زنان در رهبری کلیسا تأکید دارند، بلکه در بُعد نمادین خود باعث ایجاد انگیزه و الهام‌بخش سایر زنان در جهان می‌شود. به عنوان مثال، خواهر یوان رئوگوآ (عضو وزارت‌خانه اسقف‌ها) اظهار کرده است که در این پست «نه تنها احساس احترام و ارزش‌گذاری می‌کنم، بلکه تشویق نیز می‌شوم.»
