آمارهای منتشرشده توسط سازمان‌های بین‌المللی از مرگ صدها کودک بر اثر گرسنگی و سوءتغذیه شدید حکایت دارد. این در حالی است که کامیون‌های کمک‌های غذایی، پشت مرزها متوقف شده‌اند یا در مسیرشان به‌سوی شمال غزه، توسط ارتش اشغالگر توقیف و حتی بمباران می‌شوند. هر نان، هر بطری آب، و هر بسته شیر خشک به میدان جنگ بدل شده‌اند؛ اما این بار نه میان نظامیان، بلکه علیه گرسنه‌ترین مردم روی زمین.
در دنیای امروز که نهادهای بین‌المللی از “حق غذا” به‌عنوان یکی از بنیادی‌ترین حقوق بشر یاد می‌کنند، نوار غزه به نماد خاموشی این حق بدل شده است؛ خاموشی‌ای که نه طبیعی، بلکه محصول اراده‌ای سیاسی و جنایت‌کارانه است: جنگ غذا توسط رژیم صهیونیستی.
از آغاز تجاوز سراسری رژیم صهیونیستی به غزه، یکی از بی‌رحمانه‌ترین ابعاد این جنگ، نه بمب‌های فسفری و نه حمله به مدارس و بیمارستان‌ها، بلکه محرومیت نظام‌مند مردم از ساده‌ترین نیاز حیاتی یعنی غذاست. صهیونیست‌ها با وقاحت اعلام کرده‌اند که غذا به‌عنوان بخشی از ابزار جنگ مورد استفاده قرار گرفته است. آن‌چه در ادبیات نظامی به‌عنوان “جنگ غذایی” شناخته می‌شود، این‌بار در غزه به واقعیتی دردناک بدل شده است.
قطع کامل ورود مواد غذایی به غزه، هدف قرار دادن مزارع، انبارهای آرد و نانوایی‌ها، و حتی تیراندازی به مردمی که برای دریافت کمک‌های غذایی صف کشیده‌اند، نشان می‌دهد که این رژیم نه‌تنها با انسان‌ها، بلکه با انسانیت سر ستیز دارد. جنگ غذا علیه غیرنظامیان، خصوصاً کودکان و سالخوردگان، نقض صریح کنوانسیون چهارم ژنو و منشور حقوق بشر سازمان ملل است؛ اما جامعه جهانی، بار دیگر، نظاره‌گر است و نه قضاوت‌گر.
آمارهای منتشرشده توسط سازمان‌های بین‌المللی از مرگ صدها کودک بر اثر گرسنگی و سوءتغذیه شدید حکایت دارد. این در حالی است که کامیون‌های کمک‌های غذایی، پشت مرزها متوقف شده‌اند یا در مسیرشان به‌سوی شمال غزه، توسط ارتش اشغالگر توقیف و حتی بمباران می‌شوند. هر نان، هر بطری آب، و هر بسته شیر خشک به میدان جنگ بدل شده‌اند؛ اما این بار نه میان نظامیان، بلکه علیه گرسنه‌ترین مردم روی زمین.
این جنگ، تنها بدن‌ها را از رمق نینداخته، بلکه روان‌ها را نیز به فروپاشی کشانده است. جنگ غذایی، جنگی روانی است برای تحقیر، تسلیم و از هم پاشیدن اراده مردم مقاوم فلسطین. اما تجربه ثابت کرده است که مردم فلسطین، نه با فقر و نه با گرسنگی، از آرمان مقاومت و آزادی عقب‌نشینی نمی‌کنند.
سکوت مجامع بین‌المللی در قبال این جنایت سازمان‌یافته، نه‌تنها مشروعیت ادعایی آن‌ها را زیر سؤال برده، بلکه اثبات کرده است که تنها زبانِ مقاومت و اتحاد مسلمانان، راه نجات ملت فلسطین است.
در برابر جنگ غذا، جهان اسلام باید با جهاد اطعام و شکستن محاصره به‌صورت واقعی و نه نمایشی، وارد میدان شود. چرا که در غزه، امروز گرسنگی تنها یک درد انسانی نیست، بلکه یک سلاح جنگی است که باید خنثی شود.
قدرت الله غلمانی
