حجت‌الاسلام والمسلمین سید کلب جواد نقوی، دبیر کل علمای هند، در نخستین مجلس عزاداری که در حسینیه غفران‌مآب شهر لکھنؤ برگزار شد، با اشاره به مقام والای گریه و سوگواری بر امام حسین (ع)، این سنت را ریشه‌دار در قرآن، روایات و تاریخ انبیا دانست.
وی با بیان اینکه حضرت آدم (ع) در سوگ فرزند شهیدش گریه می‌کرد و قاتل او را لعن می‌نمود، افزود: گریه بر مظلوم و لعن بر ستمگر، سنتی الهی و انسانی است. ما نیز با پیروی از همین سنت، در عزای سیدالشهداء اشک می‌ریزیم و دشمنان او را لعن می‌کنیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین کلب جواد نقوی همچنین با اشاره به روایات متعددی از منابع معتبر مذاهب اسلامی، گفت: پیامبر اکرم (ص) هنگام شنیدن خبر شهادت امام حسین (ع) از زبان جبرئیل (ع) گریستند، و این نشانه عظمت این مصیبت و جایگاه والای امام در نزد خداوند است.
وی با نگاهی به شرایط روز جامعه، تأکید کرد: پیروان کربلا هرگز در برابر ظلم تسلیم نمی‌شوند. همان‌گونه که یزید زمان امام حسین (ع) در دستیابی به اهداف خود ناکام ماند، امروز نیز یزیدیان زمان راه به جایی نخواهند برد. شکست و خواری، سرنوشت قطعی هر جریان یزیدی در طول تاریخ است.
این عالم برجسته هندی، در بخش دیگر سخنان خود، به مقام علمی و دینی آیت‌الله‌العظمی سید دلدار علی غفران‌مآب (ره)، بنیان‌گذار حسینیه غفران‌مآب، اشاره کرد و گفت: در دورانی که شیعیان در هند فاقد هویت جمعی مشخصی بودند، وی با تلاش‌های علمی، فرهنگی و دینی خود، پایه‌گذار هویت مستقل شیعیان شد. برگزاری نماز جماعت و جمعه، سامان‌دهی مراسم عزاداری و تألیف آثار متعدد، از جمله خدمات ارزشمند ایشان بود.
وی افزود: «حضرت غفران‌مآب هیچ‌گاه در مسیر تبلیغ دین، زیر سلطه قدرت‌های وقت نرفت و همین مشی را فرزندان و شاگردان وی نیز با استواری ادامه دادند.
در پایان این مجلس، خطیب توانا به بیان گوشه‌هایی از مظلومیت حضرت مسلم بن عقیل (ع)، نماینده امام حسین (ع) در کوفه، و جنایات عبیدالله بن زیاد پرداخت.
