در روزهای اخیر در محافل سیاسی و خبری سخنانی در خصوص تجاوز جدید به یکی از کشورهای منطقه مطرح شده است. آمریکایی‌ها چندی پیش در بیانیه‌ای گروه های مقاومت عراق را در لیست گروه های تروریستی قرار دادند و شدیدترین تحریم ها را علیه این گروه‌ها، بویژه گروه مقاومت اسلامی النجباء اجرا کردند.
از سوی دیگر عراق این روزها خود را برای انتخابات پارلمانی آماده می‌کند به اعتقاد برخی کارشناسان بعید نیست اسرائیل با حمایت آمریکا برای تغییر نظام سیاسی فعلی و هرج و مرج در این کشور دست به حمله علیه عراق بزند.
در همین راستا، «عباس الزیدی» نویسنده و کارشناس عراقی طی یادداشتی به احتمال قریب الوقوع حمله اسراییل به عراق پرداخت.
متن ترجمه شده به شرح ذیل است:
تجاوز قریب الوقوع اسرائیل، هدف کیست…؟
انتظار می‌رود جنگ غزه طبق پیشنهاد ترامپ در هفته‌های آینده متوقف شود، در حالی که جهان شاهد مواضع بین‌المللی برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین است. من معتقدم که دو طرف (حماس و اسرائیل) گزینه مخالفت را انتخاب نمی‌کنند.
بقای دولت نتانیاهو و آینده سیاسی او به جنگ‌ها بستگی دارد و هرگونه آتش‌بس به معنای برکناری نتانیاهو و آغاز تحقیقات، کمیته‌ها و محاکمه‌ها است. بنابراین، به محض توقف جنگ در غزه، او جنگ جدیدی را آغاز خواهد کرد. این چیزی است که ما از زمان آغاز انتفاضه الاقصی، با ادامه سلسله جنگ‌ها و نبردها، گفته و بر آن تأکید کرده‌ایم.
مروری بر عرصه ها و میادین
اگر میادین و عرصه‌ها را مرور کنیم، تفاوت‌ها و دلایلی را خواهیم یافت که اولویت تجاوز بعدی اسرائیل را برای ما روشن می‌کند.
ایران؛ دشمن صهیونیستی در کوتاه‌مدت توانایی حمله برق‌آسا یا گشودن جبهه نبرد بلندمدت با جمهوری اسلامی را ندارد، چرا که هنوز تا این لحظه در حال پرداخت هزینه تجاوز قبلی خود است.
یمن ؛ اگر جنگ غزه متوقف شود، حملات برادران انصارالله نیز متوقف خواهد شد. حوثی‌ها بارها این را گفته‌اند زیرا آنها به منظور حمایت و کمک به غزه به این جبهه روی آوردند. در عین حال، اسرائیل فعلاً تجاوز خود به یمن را متوقف خواهد کرد، زیرا توانایی طولانی کردن آن را از دست داده است و نبرد خود با یمن را به تاریخ مشخصی موکول خواهد کرد، مگر اینکه سناریوی تهاجمی دیگری مشابه تجاوز سعودی-اماراتی وجود داشته باشد.
لبنان ؛ دشمن در حال حاضر نیازی به گشودن جبهه نبرد ندارد، زیرا در حال نبرد فرسایشی از یک طرف بدون پاسخ دولتی یا موضع قابل توجه لبنانی است، در حالی که پنج نکته را حفظ می‌کند. برعکس، علیرغم جنایات دشمن، مواضع رسمی وجود دارد که دشمن را تشویق می‌کند و از برخی نهادهای سیاسی می‌خواهد که روابط را عادی کنند. او (دشمن) این توانایی را دارد که در هر لحظه تصمیم به تهاجم و حمله بگیرد و به نظر می‌رسد که روی سناریوهای دیگری شرط‌بندی می‌کند که در میان مدت از طریق عوامل و دست نشاندگانش اجرا خواهد شد.
سوریه ؛ هیچ مشکل یا اعتراضی از سوی دولت سوریه به تجاوز و اشغال مکرر سرزمین‌های سوریه توسط الجولانی وجود ندارد. برعکس، این مرد رک و صریح است و آشکارا اعلام کرده است که ما با اسرائیل مشکلی نداریم، علیرغم اینکه اسرائیل قصد تجزیه سوریه را دارد و آنچه اکنون اتفاق می‌افتد، رقابت و درگیری برای تقسیم نفوذ بین اسرائیل و ترکیه در سرزمین‌های سوریه است و رژیم الجولانی دوستدار هر دو محسوب می‌شود.
عراق به دلایل زیر محتمل‌ترین عرصه برای تجاوز در آینده بسیار نزدیک است:
– تسویه حساب و پایان دادن به آنچه نتانیاهو در پروژه به اصطلاح اسرائیل بزرگ و خاورمیانه جدید آغاز کرده بود.
– هدف قرار دادن رهبران و گروه‌های مقاومت و نیروهای حشد الشعبی برای پایان دادن به نقش آنها در مانع‌تراشی در عادی‌سازی روابط و همچنین تضعیف ایران با خسته کردن اعضای محور مقاومت.
– تغییر نظام سیاسی فعلی، چه از طریق انتخابات (اگر اتفاق بیفتد) و چه از طریق تهاجم و خرابکاری.
– شاید با هماهنگی آمریکا، یکی از اهداف تجاوز، به تعویق انداختن انتخابات با هدف ایجاد اختلال در روند سیاسی باشد.
– سرعت بخشیدن به اجرای گذرگاه داوود .
– زیرا دشمن معتقد است که پاسخ عراق از آنچه از یمن، لبنان و ایران دریافت کرد، شدیدتر نخواهد بود.
– حریم هوایی عراق عاری از هرگونه سلاح پدافند هوایی یا رادارهای هشدار دهنده و کنترلی است.
-انگیزه اخلاقی مزدوران و جدایی‌طلبان برای مشارکت در اقدامات میدانی خرابکارانه و جدایی‌طلبانه .
