آیتالله سید علی اکبر حسینی حائری در سال ۱۳۳۳ هجری شمسی در نجف اشرف و در خانوادهای معروف به زهد و تقوا متولد شد. پدر ایشان، مرحوم آیتالله سید علی حسینی حائری، در سال ۱۳۹۸ هجری قمری به دیار حق شتافت و مادر ایشان نیز فرزند مرحوم آیتالله شیخ محمدرضا فاضل نیشابوری بود.
برادر بزرگ ایشان، حضرت آیتالله سید کاظم حائری که متولد ۱۳۱۷ هجری شمسی است، از مراجع عظام تقلید در عراق و شاگردان بنام شهید سید محمد باقر صدر (قدس سره) به شمار میرود.
دیگر برادران ایشان، آیتالله شهید سید محمد علی حائری است که به دست رژیم بعث عراق به شهادت رسید و همچنین حجتالاسلام و المسلمین سید محمد حسین حائری که هر دو از فضلای حوزه علمیه نجف و شاگردان مرحوم شهید سید محمد باقر صدر بودند.
متن زیر، گفتوگوی صمیمی حوزه نیوز با آیتالله سید علی اکبر حسینی حائری است که تقدیم شما علاقهمندان میشود.
* ضمن تشکر از فرصتی که در اختیار خبرگزاری حوزه قرار دادید، در ابتدا کمی از روند زندگی علمی، اجتماعی و خانوادگی خود را برای مخاطبان بفرمایید.
ما در خانوادهای بزرگ شدیم که پدرم همیشه تأکید داشتند: «من بچههایم را در قفس بزرگ کردهام.»
از سن پنجسالگی پیش مادرم الفبا و آخرین جزء قرآن را آموختم و تا هشتسالگی، روخوانی قرآن را به اتمام رساندم. در خانه، روزی چند صفحه روخوانی قرآن بخشی از زندگی ما بود و این عادت را در همان سنین کودکی در خود نهادینه کردیم.
پدرم در دو زمینهای که به حوزوی شدن ما کمک کرد، تخصص داشت: یکی حساب و ریاضیات به روش قدیم و دیگری خطاطی.
ریاضیات را با استفاده از کتاب «خلاصهالحساب» شیخ بهایی آموختم که شامل مباحث غیر کسری و کسری بود. ما مجبور بودیم که مسائل را با استفاده از روشهای متناسب با آنها حل کنیم. پدرم در این زمینهها مهارت خاصی داشت و ما از تخصص ایشان بهرهمند شدیم.